Zdania Wakara

Recenzje, eseje, wywiady, sylwetki, varia

Pogodna apokalipsaFot. Maurycy Stankiewicz

Pogodna apokalipsa

„Przemiana”, reżyseria Grzegorz Jaremko, Nowy Teatr w Warszawie

To nie jest wcale szczególnie skomplikowane przedstawienie. Wykorzystuje ogromną przestrzeń hali Nowego Teatru w Warszawie, mnoży cytaty z Kafki, Chaplina, dzieł współczesnych klasyków z Krzysztofem Warlikowskim na czele, ale przesłanie ma zaskakująco proste. Zamiast każdego dnia kulić się ze strachu przed opresyjnym światem, warto przez chwilę pożyć, choćby w pancerzu robaka. „Przemiana” Grzegorza Jaremki pokazuje, jak blisko od rozpaczy do śmiechu. I daje serię świetnych ról, z Samsą Bartosza Bieleni na czele.

Hymn o miłościFot. Przemysław Jendroska

Hymn o miłości

Notatki przy otwieraniu drzwi – cześć siódma

„Przełamując fale” w katowickim Teatrze Śląskim to przeniesienie znanej z filmu Larsa von Triera opowieści w wymiar najbardziej intymny. Aleksandra Przybył i Dariusz Chojnacki są na wyciągnięcie ręki, jeden krok i moglibyśmy ich dotknąć. Tworzą wspaniały, czuły na siebie duet, ale to ją zapamiętałem ze spektaklu Justyny Łagowskiej najbardziej. Bess Aleksandry Przybył ma w sobie wszystkie emocje – oddanie i bunt, bezbronność i determinację. Ta dziewczyna cała jest miłością.

Skakajka albo uśmiech Krzysztofa GlobiszaFot. Kino Świat

Skakajka albo uśmiech Krzysztofa Globisza

Notatki przy otwieraniu drzwi – część szósta

To dobrze, że film Artura Barona Więcka „Prawdziwe życie aniołów” pojawił się na katowickim festiwalu OPEN THE DOOR. Dobrze, bo to festiwal teatralny, a walczący o powrót do jak największej sprawności Krzysztof Globisz cały jest teatrem – teraz może nawet bardziej niż wcześniej. I dobrze, bo to wspaniała opowieść o pasji życia, która miłością, wiarą i determinacją może skruszyć każdy mur z pozoru nie do ruszenia.

Bezpieczne przekroczenieFot. HaWa

Bezpieczne przekroczenie

Notatki przy otwieraniu drzwi – część piąta

Tym razem nie jest najważniejsze, czy mi się „Dobrze ułożony młodzieniec” Jolanty Janiczak i Wiktora Rubina podoba bardziej czy mniej. Przedstawienie Teatru Nowego w Łodzi ma bowiem najpierw znaczenie społeczne, dopiero później poddaje się weryfikacji w kategoriach artystycznych. Dzięki Edmundowi Krempińskiemu, który wcielając się w historyczną postać Eugeniusza Steinbarta, opowiedział także o sobie, temat osób transpłciowych po raz pierwszy w takim wymiarze pojawił się w głównym teatralnym nurcie.

Dwa teatryFot. Przemysław Jendroska

Dwa teatry

Notatki przy otwieraniu drzwi – część czwarta

„Byka” Szczepana Twardocha i Roberta Talarczyka widziałem do tej pory trzy razy i za każdym razem bardziej mi się podobało. Utwierdzałem się też w przekonaniu, że nie wyobrażam sobie tego monodramu w innym niż dyrektora katowickiego Teatru Śląskiego wykonaniu. A drugi teatr - to Maja Komorowska. Teatr, w którym ważniejsze jest życie. Na festiwalu OPEN THE DOOR wielka aktorka mówiła o pracy z Jerzy Grotowskim, ale to był dopiero początek.

Nie-obojętnośćFot. Krzysztof Bieliński

Nie-obojętność

Notatki przy otwieraniu drzwi – część trzecia

„Odpowiedzialność” przygotowana przez Michała Zadarę w koprodukcji grupy CENTRALA i warszawskiego Teatru Powszechnego to w takiej samej mierze przedstawienie, jak głos obywatelskiego sprzeciwu w sprawie dramatycznych zdarzeń, które wciąż mają miejsce na polsko-białoruskiej granicy. Wybrzmiewa ostro, a przed osunięciem się w słuszną, ale jednak publicystykę ratuje spektakl tragiczna historia Issy Jerjosa, uchodźcy z Syrii, który zmarł po polskiej granicy. Issa znaczy Jezus, a my jesteśmy świadkami Jego drogi krzyżowej.

Krytyk teatralny, dziennikarz, publicysta, selekcjoner festiwali teatralnych, wykładowca.

Media społecznościowe

Projekt i realizacja strony www Sitte.pl

Image