Varia

Dwa teatryFot. Przemysław Jendroska

Dwa teatry

Notatki przy otwieraniu drzwi – część czwarta

„Byka” Szczepana Twardocha i Roberta Talarczyka widziałem do tej pory trzy razy i za każdym razem bardziej mi się podobało. Utwierdzałem się też w przekonaniu, że nie wyobrażam sobie tego monodramu w innym niż dyrektora katowickiego Teatru Śląskiego wykonaniu. A drugi teatr - to Maja Komorowska. Teatr, w którym ważniejsze jest życie. Na festiwalu OPEN THE DOOR wielka aktorka mówiła o pracy z Jerzy Grotowskim, ale to był dopiero początek.

Nie-obojętnośćFot. Krzysztof Bieliński

Nie-obojętność

Notatki przy otwieraniu drzwi – część trzecia

„Odpowiedzialność” przygotowana przez Michała Zadarę w koprodukcji grupy CENTRALA i warszawskiego Teatru Powszechnego to w takiej samej mierze przedstawienie, jak głos obywatelskiego sprzeciwu w sprawie dramatycznych zdarzeń, które wciąż mają miejsce na polsko-białoruskiej granicy. Wybrzmiewa ostro, a przed osunięciem się w słuszną, ale jednak publicystykę ratuje spektakl tragiczna historia Issy Jerjosa, uchodźcy z Syrii, który zmarł po polskiej granicy. Issa znaczy Jezus, a my jesteśmy świadkami Jego drogi krzyżowej.

Dlaczego nie mogę jak pies?Fot. Klaudyna Schubert

Dlaczego nie mogę jak pies?

Notatki przy otwieraniu drzwi – część druga

„Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję” Mateusza Pakuły kontynuuje swoją ogólnopolską trasę na katowickim OPEN THE DOOR, potwierdzając, że to najważniejsza premiera obecnego roku i mijającego sezonu. Po prezentacji na festiwalu poświęconym wykluczeniom i wykluczanym na pierwszy plan wysuwa się - po raz pierwszy tak mocno obecny na polskiej scenie - temat eutanazji, przywołany przez reżysera i autora już w tytule książki i wstrząsającego przedstawienia.

Kobiety i życieFot. Piotr Podlewski

Kobiety i życie

Notatki przy otwieraniu drzwi – część pierwsza

Inauguracyjny dzień festiwalu OPEN THE DOOR w centrum uwagi umieścił kobiety. Bohaterki historii, ale przede wszystkim niełatwej codzienności, wyrywające się z kokonu powinności, w jakim je zamknięto, na przekór przypisanemu sobie losowi. Takie są Zofia Książek-Bregułowa i grająca ją w monodramie „Nieostrość widzenia” Ewa Ziętek i takie są dziewczyny ze sztuki Maliny Prześlugi „Kobieta i życie”. Dwa spotkania z teatrem malutkim, co niczego nie udaje, zapraszając do bezinteresownego spotkania.

Jak to miło poznać człowiekaTeatr Śląski

Jak to miło poznać człowieka

Notatki przy otwieraniu drzwi – prolog

Rozpoczynający się dziś w Katowicach 6. Międzynarodowy Festiwal OPEN THE DOOR, jak sama nazwa wskazuje, chce znosić bariery. Czyni to bez publicystycznych manifestów i jedynie słusznych deklaracji, ale zwyczajnie, bez zadęcia. Przez najbliższy tydzień zaplanowano spektakle, filmy, dyskusje, wykłady performatywne. A wszystko po to, by przypomnieć, czym jest prawdziwe spotkanie bez żadnych warunków brzegowych. I zwykła uważność, czułość wobec drugiego człowieka.

O wolność dla humoru w teatrzeFot. Przemysław Jendroska

O wolność dla humoru w teatrze

Na marginesie spektaklu „Empuzjon” w reżyserii Roberta Talarczyka

Ktoś wyszedł z warszawskiej premiery i pół żartem, pół serio powiedział, że nie nadążył za tym przedstawieniem. Bo to jest przecież adaptacja ostatniej powieści Olgi Tokarczuk, a dzieła noblistki to wiadomo – głębia przepastna. Tymczasem nie tym razem. Żeby dobrze bawić się na „Empuzjonie” Roberta Talarczyka, trzeba wyłączyć oczekiwania. To nie jest wielkie pamiętne widowisko. To igranie z konwencją, pastisz horroru, któremu patronuje „Dracula” Francisa Forda Coppoli. Nic więcej i nic mniej.

Krytyk teatralny, dziennikarz, publicysta, selekcjoner festiwali teatralnych, wykładowca.

Media społecznościowe

Projekt i realizacja strony www Sitte.pl

Image